เชือกคาดเอวนี้ หลวงปู่หล่ำได้เรียนจากหลวงพ่อเผย วัดบางหญ้าแพรก และได้เพิ่มเติมยันต์ คาถา ที่ได้ร่ำเรียนมาจากครูบาอาจารย์ต่างๆ มาใส่ไว้ในยันต์ ท่านเริ่มถักเชือกคาดยุคแรกเมื่อราวปี ๒๔๙๙ ถักเพื่อให้พระสงฆ์ที่ติดตามในการเดินธุดงค์ และถักมาเรื่อยๆ ท่านจะใช้ผ้าคลุมศพ หรือผ้าห่อศพ มาลงอักขระเลขยันต์ ผ้านี้ต้องใช้วิธีไปพลีเอามา แล้วนำมาล้างอาถรรพ์ อันเป็นเคล็ดวิชาตามครูบาอาจารย์ที่สืบต่อกันมา ในการลงจะลงตามฤกษ์ แต่ละยันต์ แต่ละคาถา ขั้นตอนตั้งแต่เริ่ม จนถึงทารัก ปิดทอง ครั้งละ ๑๐-๒๐ เส้น จะใช้เวลาประมาณ ๓ เดือน แต่ไม่เสมอไป บางยุคจะนำผ้ามาฉีกแล้วควั่นเป็นเส้นเพื่อถัก แต่จะขาดง่าย จึงใช้ผ้ายันต์เป็นแกนกลาง โดยมีตะกรุด ๒ ดอกข้างปลาย บางยุคถักทับตะกรุด มาในยุคหลัง ใช้เชือกร่มแทน และเปลี่ยนจากน้ำรักมาเป็นเฟล็กซ์สีดำแทน เพราะบางคนแพ้น้ำรัก จนมาถึงปี ๒๕๕๐ หลวงปู่หล่ำได้หยุดสร้าง ปิดตำนานเชือกคาดเอว และได้ถ่ายทอดให้พระมหาวิบูลย์ทำแทน