ราวปี ๒๕๔๘ ลูกศิษย์ได้มาขอให้ท่านทำ ด้วยความเมตตาท่านจึงอนุญาตให้ทำ แต่ด้วยปัญหาสุขภาพจึงได้ตกลงกันที่จะใช้วิธีจารแล้วใส่ตะกรุดลงในอ่างน้ำมนต์ แล้วเสกอีกครั้ง (*ตะกรุดใต้น้ำรุ่นนี้มีเพียงพานนี้เท่านั้น ต่อมาภายหลังมีผู้สร้างมาถวายพร้อมจารและตอกโค๊ตมาด้วยอีกหลายพันดอก พร้อมปั๊มว่า ใต้น้ำ*)